Januar 07, 2014

Poesie geht auch auf allgäuerisch

Wenn i stand am Fuaß vom Berg
und nauf schau in die Höh
dann duad mir glei beim A´blick bloß
mei Herz vor Zweifel weh.

Dann gang i los, weil´s sei muaß halt,
setz oin Fuaß vor d´ andra.
Schnaufa muaß i, schwitza au,
i glaub, des hoißt ma wandra.

Und aufm Weg do obanauf,
d´r Berg wird immer heher
moin i fascht, i schaff des it,
dia Boi dund immer weher.

Doch was isch des, hann it grad
an Windhauch i vernomma?
Bevor i nommol luaga ka
hann i den Berg erklomma.

Do werd i still, moin grad i könnt
wia a Vogel fliaga,
wenn i it so stauna däd,
kännt i grad nasse Auga kriaga.

I schnauf durch, luag hinter mi,
was i hob laufa miaßa,
schnauf nommol durch, denk mir „i ka
mein innra Frieda schliaßa.

Und jed´s Mol wenn mir a Lascht
z´viel wird, denk i zrück:
der Schmerz, die Qual - des ghört dazua -
zum innerlichen Gipfelglück.

Carmen Settmacher


Wie im richtigen Leben halt........
Für manche von Euch wird das Lesen richtige Schwerstarbeit sein - viel Erfolg dabei ;-)

herzallgäuerliebste Grüße

Carmen